Kemperstichting

Er leven in de landen van de Sahel tienduizenden dove kinderen die geen toegang hebben tot enige vorm van basis onderwijs. Zo groeien ze op tot jongeren uitgesloten van de gemeenschap. Scholen voor doven kunnen hier geen oplossing brengen voor allen. Deze kinderen wonen te verspreid en die scholen zijn te duur. Bovendien kunnen scholen voor doven weinig doen om de integratie van doven in de maatschappij te bevorderen. Om een passend antwoord te geven zijn wij in 2003 in Senegal begonnen met een programma van alfabetisering door middel van gebarentaal. Dove kinderen kunnen hieraan deelnemen. Zij volgen deze cursussen in groepjes van 8 tot 15 kinderen per begeleider. De klasjes worden geopend in hun buurt onder verantwoordelijkheid van hun ouders die zich organiseren in een lokale associatie.

Deze klasjes kunnen worden gevestigd in plaatselijk ter beschikking gestelde ruimten als "Foyer voor doven" . Na onze oproep van 2011 hebben ook lagere scholen zich gemeld met een voorstel een "foyer voor doven" op het schoolterrein te realiseren. Zo ontstond het begrip van de "aanleunklasjes" waar dove kinderen voor zo mogelijk opgenomen zijn tussen hun leeftijdgenoten.

De verantwoordelijkheid voor een "foyer" en/of een "aanleunklas" berust bij de plaatselijke vereniging van doven die door de KS geholpen wordt. Het is deze vereniging die de dove leerlingen en hun docent rekruteert.

Voor deze klasjes verzorgt de Kemperstichting met haar partners:

Het lokaal voor de cursus en het meubilair verzorgen wij samen met de lokale gemeenschap.

Een doof jongetje doet weer mee.